مهاجرت به آمریکا، تورم را کاهش می دهد

به گزارش جهان صنعت نیوز؛ بالاخره تورم در اقتصادهای جهانی با کمرنگ شدن اختلالات زنجیره تامین و افزایش نرخ بهره به بالاترین حد ۱۵ سال گذشته، کمی کاهش یافته است.

با این وجود، مقامات فدرال رزرو از افزایش مجدد قیمت‌ها نگران هستند. دلیل این موضوع به شرایط فشرده در بازار کار باز می‌گردد. به بیان دیگر، کمبود نیروی کار و افزایش دستمزدها این نگرانی را ایجاد کرده که تورم دوباره اوج بگیرد.

راه درست برای پیش‌بینی تورم چیست؟

در اینجا دو رویکرد کلی وجود دارد؛ برخی تورم را با توجه به شرایط خاص پس از همه گیری تحلیل می‌کنند. در نقطه مقابل، برخی از کارشناسان، روند تورم را بر اساس نحوه عملکرد اقتصاد در مقایسه با شرایط عادی مورد توجه قرار می‌دهند.

برخی در داخل فدرال رزرو، از جمله اقتصاددانان بانفوذ آن، وزن و تاثیر بیشتری را به رویکرد دوم می‌دهند. این گروه استدلال می‌کنند که سیاست‌های انقباضی باید برای مدت طولانی‌تری اتخاذ شود. در نقطه مقابل گروه اول معتقدند که لزوما به سیاست‌های انقباضی شدید برای کنترل تورم نیاز نیست.

شدت افزایش نرخ بهره کم‌تر می شود

فدرال رزرو به احتمال زیاد نرخ بهره را در روز چهارشنبه به میزان ۰.۲۵ واحد درصد افزایش خواهد داد و به محدوده بین ۴.۵ تا ۴.۷۵ درصد می‌رساند. این به معنای کاهش شتاب افزایش نرخ بهره است.

افزایش نرخ بهره با شدت کم‌تر به مقامات زمان بیشتری برای بررسی اثرات افزایش اخیر نرخ بهره را می دهد. آنها احتمالاً در مورد اینکه تا چه مدت به افزایش نرخ ها ادامه دهند و تا چه مدت آنها را در آن سطح بالاتر نگه دارند، بحث خواهند کرد.

اقتصاددانان چگونه تورم را پیش بینی می کنند؟

مدل‌های اقتصادی‌ای که غالب اقتصاددانان برای پیش بینی تورم از آن استفاده می‌کنند، بر مبنای مقایسه تقاضا و عرضه قرار دارد. عرضه در این مدل‌ها بر اساس شکاف تولید تحلیل می‌شود. شکاف تولید نیز عبارت است از تفاوت میان حداکثر تولید ممکن و تولید بالفعل بر اساس نیروی کار و سرمایه در دسترس.

منحنی فیلیپس نیز یکی دیگر از ابزارهای اقتصاددانان برای تحلیل تورم است. بر این اساس، وقتی بیکاری به زیر سطح معینی (بیکاری طبیعی) می‌رسد، دستمزدها و سطح عمومی قیمت‌ها با سرعت بیش‌تری افزایش پیدا می‌کند.

با این وجود تخمین این متغیرها حتی در زمان‌های عادی نیز دشوار است؛ چه برسد به شرایط کنونی اقتصاد پس از یک بیماری همه گیر و جنگ در اوکراین.

همچنین نرخ طبیعی بیکاری را فقط می توان از رفتار قیمت ها و دستمزدها استنباط کرد. یک دهه پیش، مقامات فدرال رزرو آن را بین ۵ تا ۶ درصد قرار دادند و سپس آن را به حدود ۴ درصد کاهش دادند. زیرا نرخ بیکاری واقعی بدون اینکه دستمزدها افزایش یابد، به زیر ۴ درصد کاهش یافت.

بازار کار پاشنه آشیل کنترل تورم است

آنتا مارکوفسا، اقتصاددان می‌گوید که در حال حاضر نرخ بیکاری طبیعی در آمریکا به حدود ۴.۸ درصد رسیده است. در این شرایط با توجه به نرخ بیکاری کنونی ۳.۵ درصدی، بازار کار آمریکا در شرایط فشرده‌ای قرار دارد. موضوعی که به فشار افزایش دستمزدها منجر خواهد شد.

در این شرایط اقتصاددانان فدرال رزرو بر این باورند که نرخ طبیعی بیکاری با سرعت کم‌تری کاهش خواهد یافت. دلیل این موضوع نیز،‌ عدم تطابق شغلی بالای بازار کار است. به بیان دیگر، افراد کافی با تخصص‌های لازم برای فرصت‌های شغلی موجود وجود ندارد. موضوعی که فشار افزایش قیمت‌ها را برای مدت طولانی‌تری از آنچه که قبلا تصور می‌شد، بالا نگه می‌دارد.

موضوع دیگر به شکاف تولید اقتصاد آمریکا باز می‌گردد؛ افزایش کم‌تر از انتظار نیروی کار،‌ به تعدیل پیش‌بینی‌های تولید بالقوه آمریکا منجر شده است. همین موضوع باعث شده که شکاف تولید از شرایط باثبات خود فاصله بگیرد.

پیش‌تر انتظار می‌رفت که این شکاف تا پایان سال ۲۰۲۳ تعدیل شود. اما حالا پیش بینی‌ها حاکی از ادامه شرایط موجود تا سال ۲۰۲۴ است.

به دستمزدها نگاه کن

ریکاردو ترزی، اقتصاددان سابق فدرال رزرو معتقد است که ایده اقتصاددانان کنونی این بانک، ادامه افزایش نرخ بهره است. به بیان دیگر، آن‌ها معتقدند که در صورت تعدیل سیاست‌های انقباضی،‌ امکان دستیابی به تورم هدف ۲ درصدی از بین خواهد رفت.

با این حال، برخی از مقامات فدرال رزرو از اولویت قرار دادن بیش از حد شکاف‌های تولید و منحنی های فیلیپس نگران هستند.

از آنجایی که شرایط فشرده بازار کار، در ابتدا در دستمزدها ظاهر می‌شود، بسیاری از مقامات این بازار را نشانگر بهتری برای پیش ‌بینی فشارهای تورمی می‌دانند.

به بیان دیگر، تغییرات دستمزد می‌تواند رفتار تولیدکننده و مصرف کننده را بهتر توضیح دهد. آیا کار فرمایان فکر می‌کنند که افزایش دستمزد را می‌توانند از طریق افزایش بهره وری جبران کنند و یا قیمت ها باید افزایش یابد؟ از سوی دیگر، تغییرات دستمزد، انتظارات کارگران در خصوص تامین هزینه‌های را تعیین می‌کند.

بنابراین،‌ آنچه که برای پیش بینی روند قیمت ها در آینده اهمیت دارد،‌ تغییرات دستمزدها است.

اگر دستمزدها،‌ همچنان با نرخ رشد سالانه فعلی ۵ تا ۵.۵ درصدی افزایش پیدا کند و با فرض افزایش یک تا ۱.۵ درصد بهره‌وری نیروی کار، تورم بسیار فراتر از هدف ۲ درصدی فدرال رزرو باقی خواهد ماند.

به همین دلیل است که سیاست گذاران فدرال رزرو در ماه گذشته پیش بینی های خود را برای تورم در سال جاری اصلاح کردند. رشد دستمزد بالاتر، درآمد کل را افزایش می دهد و قدرت خریدی را فراهم می کند که می تواند قیمت های بالاتر را حفظ کند. مقامات نگران هستند همانطور که در دهه ۱۹۷۰ رخ داد، بازار کار ممکن است باعث شود که حقوق با قیمت‌ها افزایش یابد.

مهاجرت ترمز بازار کار را می‌کشد؟

با این وجود از ماه گذشته، شواهد بیشتری مبنی بر کاهش تقاضای نیروی کار، از جمله کاهش استخدام موقت و ساعات کار، وجود دارد. اگر رشد دستمزدها به ۴ درصد کاهش یابد، رساندن تورم به ۲ درصد آسان تر خواهد بود.

افزایش عرضه و تامین کارگران به رفع نگرانی های مربوط به دستمزد کمک می کند.

جاناتان پینگل، اقتصاددان ارشد، معتقد است که کمبود نیروی کار می‌تواند با افزایش مجدد مهاجرت کاهش یابد. ماه گذشته، اداره سرشماری تخمین‌هایی را منتشر کرد که نشان می‌داد برای اولین بار از سال ۲۰۱۷ خالص مهاجرت برای ۱۲ ماه منتهی به ژوئن، به بیش از یک میلیون نفر رسیده است.

مقامات فدرال رزرو شاخص اشتغال-هزینه را از نزدیک زیر نظر دارند زیرا این شاخص جامع ترین معیار رشد دستمزد است. رقم سه ماه آخر سال قرار است روز سه شنبه منتشر شود.

اخبار برگزیدهاقتصاد کلانویژه اقتصاد کلان