اساس شاخص توسعه انسانی سازمان ملل؛

بدترین کشورها برای زندگی کدامند؟

چندین معیار سالانه برای اندازه‌گیری کیفیت زندگی روزمره در یک کشور خاص طراحی شده است. 10 کشور نخستی که بدترین مکان‌ها برای زندگی براساس شاخص توسعه انسانی سازمان ملل هستند به ترتیب شامل سودان جنوبی، چاد، نیجر، آفریقای مرکزی، بروندی، مالی، موزامبیک، بورکینافاسو، یمن و گینه می‌شوند.

به گزارش جهان صنعت نیوز: ۱۰ کشور نخستی که بدترین مکان‌ها برای زندگی براساس شاخص توسعه انسانی سازمان ملل هستند به ترتیب شامل سودان جنوبی، چاد، نیجر، آفریقای مرکزی، بروندی، مالی، موزامبیک، بورکینافاسو، یمن و گینه می‌شوند.

برخی از کشورها مکان‌های ایده‌آلی برای زندگی هستند. این کشورها دارای دولت‌های باثبات، قیمت‌های مناسب برای کالاهای مصرفی، فرصت‌های شغلی فراوان، برنامه‌های اجتماعی قوی و سیستم‌های کارآمد در زمینه مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی و امنیت ملی هستند. در این کشورها فضای طبیعی وسیع مانند پارک‌های ملی و حمایت‌های گسترده از هنر و فرهنگ نیز به چشم می‌خورد. در واقع تمامی این ویژگی‌ها مرتبط با کشورهای با درآمد بالا و توسعه‌یافته است که معمولا مکان خوبی برای زندگی تلقی می‌شوند.

از سوی دیگر، کشوری را تصور کنید که ساکنانش باید درگیری‌های سیاسی، تورم افسارگسیخته، بیکاری بالا، مراقبت‌های بهداشتی ضعیف، آموزش نامناسب و امنیت ضعیف را تحمل کنند. به این کشورها در اصطلاح احترام‌آمیزش، کشورهای کمترتوسعه‌یافته می‌گویند که طبیعتا مکان‌های بدی برای زندگی هستند.

معیاری برای شناسایی بدترین کشورها

به گزارش سایت worldpopulationreview، چندین معیار سالانه برای اندازه‌گیری کیفیت زندگی روزمره در یک کشور خاص طراحی شده است. برخی از این معیارها بر یک جنبه واحد از یک کشور متمرکز است. به عنوان مثال، شاخص فلاکت‌هانکه بر اقتصاد متمرکز است، زیرا می‌داند که اقتصاد سالم یک شاخص قوی از کیفیت زندگی روزمره ساکنان یک کشور را تشکیل می‌دهد. سایر معیارها مانند شاخص توسعه انسانی سازمان ملل متحد (HDI) طیف وسیعی از شاخص‌ها را در میان ده‌ها دسته یا بیشتر برای رویکردی در کلیت زندگی مردم در این کشورها گردآوری می‌کند.

در این رابطه، ۱۰ کشور نخستی که بدترین مکان‌ها برای زندگی براساس شاخص توسعه انسانی سازمان ملل هستند به ترتیب شامل سودان جنوبی، چاد، نیجر، آفریقای مرکزی، بروندی، مالی، موزامبیک، بورکینافاسو، یمن و گینه می‌شوند. در واقع همانطور که مشاهده می‌کنید، اغلب این کشورها در منطقه آفریقای مرکزی قرار دارند. بسیاری از این کشورها مانند نیجر، چاد، سودان جنوبی، مالی و بورکینافاسو در حال حاضر به دلیل جنگ داخلی، خشونت قومی یا شورش‌های تروریستی درگیر منازعات گسترده هستند. حتی برای کشورهایی که گرفتار نزاع نیستند، اکثر مردم نه تنها امکان تحصیلات بالاتر را نداشته، بلکه به دلیل فقدان شغل مناسب، میلیون‌ها نفر از مردم آنها زیر خط فقر زندگی می‌کنند. به عنوان مثال در نیجر به طور متوسط افراد ۱/۲ سال تحصیل کرده و درآمد سرانه این کشور نیز ۱۲۰۱ دلار است. این در حالی است که به عنوان نمونه درآمد سرانه در نروژ ۶۶۴۹۴ دلار بوده و شهروندان این کشور به طور متوسط ۹/۱۲ سال تحصیل می‌کنند.

بدترین کشورها از لحاظ اقتصادی

براساس شاخص فلاکت‌هانکه که در سال ۲۰۲۰ تدوین شده، ۱۰ کشور شامل بدترین مکان‌ها برای زندگی به ترتیب عبارتند از ونزوئلا، زیمباوه، سودان، لبنان، سورینام، لیبی، آرژانتین، ایران، آنگولا و ماداگاسکار. گفتنی است شاخص فلاکت ابتدا توسط آرتور اوکون استاد اقتصاد دانشگاه ییل آمریکا به عنوان راهی برای بررسی و رصد اقتصادی ایالات متحده معرفی و مطرح شد. اما اخیرا استیو‌ هانکه، استاد اقتصاد دانشگاه جان‌هاپکینز، این مفهوم را به ۱۵۶ کشور گسترش داده و سالانه بهترین و بدترین کشورهای جهان از منظر اقتصادی را بررسی می‌کند. شاخص فلاکت در مفهوم ساده آن عبارت است از نرخ بیکاری، نرخ تورم و نرخ بهره که جمع آنها از درصد تغییر در درآمد سرانه کسر می‌شود. البته این شاخص می‌تواند متغیر باشد، زیرا در سال ۲۰۲۰ ذخایر نفتی که در کشور گویان کشف شده منجر به افزایش ۲۵ درصدی تولید ناخالص داخلی سرانه این کشور شده است.

با این حال و طبق برآوردهای صورت گرفته اکنون بدترین کشور از لحاظ اقتصادی برای زندگی مردم ونزوئلا است. این کشور در سال ۲۰۲۰ برای ششمین سال متوالی تورمی معادل ۳۷۱۳ درصدی را ثبت کرده و نرخ بیکاری در این کشور نیز بالای ۳/۵۰ درصد است.

بدترین کشورها از لحاظ شاخص کیفیت زندگی

طبق برآوردهایی که پورتال آماری Numbeo در اواسط سال ۲۰۲۲ میلادی منتشر کرده، طیف وسیعی از معیارها برای سنجش شاخص کیفیت زندگی مورد بررسی قرار گرفته که مطابق با آن به ترتیب بدترین کشورها از لحاظ شاخص کیفیت زندگی عبارتند از: نیجریه، بنگلادش، سریلانکا، ایران، ونزوئلا، پرو، فیلیپین، ویتنام و کنیا. البته این نکته نیز باید مد نظر قرار بگیرد که فعلا بسیاری از کشورهای کوچک آفریقایی در این شاخص مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.

کشورهای خطرناک برای زندگی

اما فارغ از شاخص فلاکت، کیفیت زندگی و رفاه اقتصادی یک دسته‌بندی نیز برای کشورهای خطرناک دنیا وجود دارد. در واقع از آنجا که همه ساله موسسه اقتصاد و صلح گزارش شاخص صلح جهانی خود را منتشر و میزان خطرناک یا ایمن بودن یک کشور را براساس ۲۳ شاخص مختلف از جمله ترور سیاسی، مرگ و میر ناشی از درگیری داخلی و میزان قتل اندازه‌گیری می‌کند در سه حوزه مختلف ایمنی و امنیت، درگیری مداوم و نیز نظامی‌گری ۲۰ کشور خطرناک برای زندگی در سال ۲۰۲۳ به ترتیب عبارتند از: افغانستان، یمن، سوریه، روسیه، سودان جنوبی، جمهوری دموکراتیک کنگو، عراق، سومالی، آفریقای مرکزی، سودان، اوکراین، کره شمالی، لیبی، مالی، اتیوپی، ونزوئلا، پاکستان، بورکینافاسو، ترکیه و کلمبیا.

طبق مقایسه‌های صورت گرفته، نتایج نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲، صلح جهانی به میزان ۳/۰ درصد نسبت به سال قبل از آن کاهش یافته و در حالی که ۹۰ کشور امن‌تر و صلح‌آمیزتر شده‌اند، ۷۱ کشور به ورطه درگیری و ناامنی کشانده شده‌اند. در این رابطه جای تعجب نیست که دو مورد جدید در سال ۲۰۲۲ در روسیه و اوکراین رخ داده و سطح ناامنی در بورکینافاسو،‌ هائیتی و گینه نیز افزایش یافته است. گفتنی است در سال ۲۰۲۱ و مطابق شاخص صلح جهانی، ۸۷ کشور بهبود ایمنی داشته و ۷۳ کشور نیز از این لحاظ وضعیت وخیمی را تجربه کرده‌اند. در واقع شاخص صلح و ایمنی در سال ۲۰۲۱ به میزان ۷/۰ درصد نسبت به سال ۲۰۲۰ بدتر شده و ۱۳ کشور نیز از لحاظ وضعیت صلح به مراتب اوضاعشان بدتر رقم خورده است.

۵ کشور خطرناک در جهان

بررسی ۵ کشور نخست خطرناک در جهان نشان می‌دهد که افغانستان به عنوان کشور اول برای پنجمین سال متوالی به عنوان  خطرناک‌ترین کشور جهان معرفی می‌شود. این کشور دهه‌ها درگیر جنگ و نزاع داخلی بوده و تعداد تلفات ناشی از تروریسم در آن بیش از هر کشور دیگری ثبت شده است.

کشور دوم، یمن است که با حمله عربستان به آن اکنون سال‌هاست وضعیت بسیار وخیمی را تجربه می‌کند؛ به طوری که مطابق گزارش سازمان ملل، یمن در حال حاضر در بدترین بحران انسانی جهان غوطه‌ور است. بیش از پنج سال درگیری نظامی مداوم، ۳/۴ میلیون نفر را مجبور به ترک خانه‌های خود کرده و ۱۴ میلیون نفر را در معرض خطر گرسنگی و بیماری‌های کشنده قرار داده است. حدود ۸۰ درصد از جمعیت ۲۴ میلیونی یمن نیز به شدت به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.

کشور سوم خطرناک در جهان نیز سوریه است. این کشور از سال ۲۰۱۱ درگیر جنگ داخلی بوده و دومین کشور مرگبار در قرن بیست و یکم محسوب می‌‌شود. تا ماه مارس ۲۰۱۹، بیش از پنج و نیم میلیون نفر از این کشور گریخته و ۶ میلیون نفر نیز در داخل آواره شده‌اند.

کشور چهارم در این رده‌بندی روسیه است. در حالی که بیشتر نبردها در جنگ کنونی در اوکراین جریان دارد، اما به دلیل تحریم‌های گسترده و نیز محدودیت‌های بین‌المللی، مردم روسیه دچار مشکلات قابل ملاحظه‌ای شده‌اند. البته برخی دیگر از کارشناسان معتقدند که به طور قطع اکنون اوکراین در وضعیتی به مراتب خطرناک‌تر به عنوان یک کشور بحران‌زده قرار دارد و در مسائلی مانند ناامنی غذایی، هزینه‌های نظامی و بی‌ثباتی سیاسی وضعیتی به مراتب بدتر از سایر کشورها از نظر امنیت دارد.

پنجمین کشور خطرناک دنیا سودان جنوبی است که دچار سطح بالایی از درگیری‌های داخلی است. هر چند وضعیت این کشور در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال قبل بهتر شده، اما همچنان از نظر زندگی یکی از بدترین و خطرناک‌ترین نقاط جهان تلقی می‌شود.

اخبار برگزیدهسرگرمی
شناسه : 322345
لینک کوتاه :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا