بررسی چالش‌های استانداردسازی هتل‌های ایرانی
به گزارش جهان صنعت نیوز: اردیبهشت سال جاری بود که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اعلام کرده از مجموع شش هزار و ۳۲ واحد اقامتی و گردشگری که اطلاعات آنها تا سال ۹۸ ثبت شده، تنها ۴۲۱ واحد استانداردسازی شده و گواهی کیفیت گرفته‌اند.
کیفیت و قیمت هتل‌ها در ایران همواره محل بحث بوده است؛ اعتقاد عمومی خلاف نظر هتلداران ایران، بر این است که کیفیت هتل‌ها مطابق با استاندارد جهانی نیست و قیمت هتل‌ها، فراتر از کیفیت و خدمات آنهاست. آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چنین باوری را تایید می‌کند. در سالنامه آماری این وزارتخانه آمده که از مجموع ۶۰۳۲ واحد اقامتی و گردشگری که اطلاعات آنها تا سال ۹۸ ثبت شده است، تنها ۴۲۱ واحد گواهی کیفیت گرفته‌اند که سهم هتل‌ها ۱۵۲ واحد، متل‌ها پنج واحد، مهمان‌پذیرها ۱۵۲ واحد، مجتمع‌های پذیرایی بین‌راهی ۱۰۷ واحد و سفره‌خانه‌های سنتی پنج واحد بوده است.
وضعیت کیفیت یا استانداردسازی هتل‌ها به تفکیک در سال ۹۸ نیز این‌گونه گزارش شده است: از مجموع ۱۲۷۳ هتل در کشور ۱۵۲ هتل گواهی کیفیت گرفته‌اند که حدود ۱۲ درصد هتل‌ها را شامل می‌شود. سهم هتل‌های پنج‌ستاره از این مجموعه هشت واحد، چهارستاره ۱۸ واحد، سه‌ستاره ۴۳ واحد، دوستاره ۵۰ واحد و یک ستاره ۳۳ واحد بوده است.
هرچند هتلداران بر این عقیده‌اند که این گواهی لزوما کیفیت خدمات سایر مراکز اقامتی و گردشگری را زیر سوال نمی‌برد. اما نظر برخی گردشگران خارجی که از این هتل‌ها به ویژه هتل‌هایی با ستاره بالا در ایران استفاده کرده‌اند عموما غیر از این بوده است. البته در سال‌های اخیر ساخت هتل‌بوتیک‌ها و اضافه‌شدن اقامتگاه‌های سنتی با تغییر کاربری بناهای تاریخی، کمبود زیرساخت استاندارد را تا حدی جبران کرده، اما سطح کیفیت خدمات و آموزش و استانداردسازی نیروی انسانی در مراکز اقامتی همچنان محل انتقاد است.
این انتظار می‌رفت که هتل‌ها در سال خلوت کرونا به بهسازی آموزش نیروی انسانی و کیفیت خدمات روی آورند که به نظر می‌رسد کاهش درآمد و کمبود مسافر، هتل‌ها را بیشتر به سمت تعطیلی کشانده تا ارتقای خدمات.
براساس گزارش آماری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی تا سال ۹۸ بالغ بر شش هزار و ۳۲ واحد اقامتی و گردشگری در کشور تاسیس شده که سهم بومگردی‌ها با دو هزار و ۶۳ واحد بیشتر از سایر اقامتگاه‌ها در کشور بوده است. تا آن سال، هزار و ۲۷۲ هتل، ۶۸۸ هتل‌آپارتمان، هزار و ۳۰۱ مهمانپذیر، ۶۳ متل، ۱۴۳ پانسیون، ۱۱۳ اقامتگاه سنتی و ۳۸۹ مجتمع گردشگری مجوز گرفته‌اند.
بیشترین تمرکز اقامتگاه‌ها و مجتمع‌های گردشگری در استان خراسان‌رضوی با هزار و ۹ واحد و کمترین تعداد مراکز اقامتی در استان کهگیلویه‌و‌بویراحمد با ۳۱ واحد بوده است. استان‌های کرمان، اصفهان و آذربایجان‌شرقی به ترتیب بیشترین تعداد بومگردی را در کشور دارند. قم با یک واحد بومگردی کمترین تعداد بومگردی در کشور را تا سال ۹۸ داشته است.
همچنین دو هزار و ۱۱۴مجتمع پذیرایی بین‌راهی موجود است که کهگیلویه‌و‌بویراحمد با هفت واحد و سیستان‌وبلوچستان با شش واحد بین‌راهی کم‌برخوردارترین هستند. استان مازندران با ۴۰۶ واحد بیشترین تعداد بین‌راهی‌ها را در کشور دارد.
تعداد سفره‌خانه‌های سنتی که تا سال ۹۷ از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی مجوز گرفته‌اند تا سال ۹۷ به عدد ۶۱۹ واحد رسیده است که تهران با ۱۶۳ واحد بیشترین تعداد سفره‌خانه را در بین استان‌ها دارد.
استانداردهای مربوط به افراد کم‌توان
در دنیا استانداردهایی برای افراد کم‌توان ذهنی و جسمی وجود دارد که هتل‌های استاندارد و بین‌المللی این استانداردها را رعایت کرده‌اند اما بسیاری از هتل‌های کشورمان نسبت به آنها بی‌توجهی کرده‌اند.
مجید کرمانی مشاور مدیرعامل و مدیر بازاریابی و فروش گروه هتل‌های هما به «جهان‌صنعت» گفت: در دنیا تعریفی وجود دارد تحت عنوان افراد Disable کم‌توان یاد می‌شود؛ اینها افرادی هستند که در زمینه خاصی توانایی‌هایشان کمتر از میزان نرمال است.
او افزود: در ایران تنها افراد کم‌توان جسمی و حرکتی را در نظر می‌گیریم و توجهی به ناتوانی‌های ذهنی نداریم. درصورتی که ناتوانی‌های ذهنی نیز در دنیا اهمیت ویژه‌ای دارند و برای کم‌توانی‌های ذهنی نیز استانداردها و خدمات خاصی در نظر گرفته می‌شود، به طور مثال فردی با ظاهر نرمال و طبیعی نمی‌تواند کتاب بخواند اما اگر فرد دیگری برای او کتابخوانی کند توانایی درک مساله را دارد؛ ناتوانی‌های شنوایی، دیداری نیز به همین صورت در دنیا استانداردهای خاصی دارند.
نشانه‌های تصویری برای افراد کم‌توان ذهنی
کرمانی گفت: برای افراد ناتوان در صنعت هتلداری دنیا نشانه‌های مختلفی طراحی شده است، مثلا اگر به هتل‌های بین‌المللی دیگر کشورها بروید تصویر تخت، سرویس بهداشتی و دیگر تصاویر را مشاهده خواهید کرد که برای افراد ناتوان ذهنی نصب شده‌اند. برای ناتوانی‌های جسمی و حرکتی نیز تحت استانداردهای جهانی، امکاناتی فراهم شده است.
برخی هتل‌های کشور شیوه‌نامه‌هایی هم برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی کووید ۱۹ تدوین کرده‌اند و رعایت می‌کنند اما دولت باید این شیوه‌نامه‌ها را تدوین کرده و نسبت به رعایت آنها سخت‌گیری می‌کرد، نه بخش خصوصی و مدیران هتلداری!
او افزود: استانداردسازی هتل‌ها در ایران در دو زمینه باید در نظر گرفته شوند؛ یکی برای افراد کم‌توان جسمی و ذهنی مانند سالمندان و معلولان، دیگری برای افرادی که درگیر کرونا هستند و به منظور جلوگیری از شیوع کرونا در میان مسافران. برخی هتل‌ها در ایران شیوه‌نامه‌های بهداشتی ایمنی برای کووید ۱۹ را تنظیم کرده‌اند که در آنها فاصله‌گذاری اجتماعی، ضدعفونی کردن سطوح و مواد غذایی، نحوه شستشوی دست‌ها و شیوه سرو غذا در نظر گرفته شده است.
این کارشناس هتلداری در پاسخ به این پرسش که آیا این شیوه‌نامه‌ها از سوی دولت تدوین و ابلاغ شده یا خیر پاسخ داد: این شیوه‌نامه‌ها توسط بخش خصوصی و برخی مجموعه هتل‌ها تدوین و اجرایی شده است و دولت تاکنون چنین شیوه‌نامه‌ای را ابلاغ نکرده است مگر برخی موارد کلی که از طریق جراید اعلام کرده است.
امکانات افراد کم‌توان در سطح جامعه نیز وجود ندارد
نه تنها در هتل‌ها بلکه در سطح جامعه نیز امکانات مورد نیاز برای افراد کم‌توان جسمی و حرکتی وجود ندارد، گویی به خاطر نقصی که دارند از جامعه طرد شده‌اند و بهتر است حذف شوند.
کرمانی در رابطه با خدمات مورد نیاز برای افراد کم‌توان جسمی حرکتی، مانند رمپ‌ها در هتل‌ها گفت: معمولا رمپ‌ها در بیشتر هتل‌ها ایجاد شده‌اند اما افراد کم‌توان ذهنی به امکانات بسیار بیشتری احتیاج دارند که نه فقط در بسیاری از هتل‌های ایران به آنها توجهی نشده است بلکه در سطح جامعه و حتی پایتخت نیز چنین امکاناتی برای افراد معلول ذهنی و حرکتی وجود ندارد.
از عدم رعایت استانداردهای جهانی در هتل‌ها ایراد گرفته می‌شود در صورتی که حتی پیاده‌روها، خیابان‌ها و اماکن عمومی کشور را نیز شهرداری‌ها استانداردسازی نکرده‌اند و برای معلولان و سالمندان کشور امکانات مناسب در نظر نگرفته‌اند.
اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهخواندنیلینک کوتاه :
