صلح حدیبیه با کفار قریش و ماجرای کنفرانس وین

محمد بلوری * مردمان کشورمان که طی سال‌ها محدودیت‌های سنگین فشار اقتصادی ناشی از تحریم‌ها را با شانه‌های از‌توان‌افتاده خود حس می‌کنند اکنون چشم به دیدار وین دارند تا روشنی روزنه امیدی این بار از وین به روی ملت محرومیت‌کشیده باز شود.

هرچند گروه اعزامی جمهوری اسلامی به وین امید به گشایش گره‌های فروبسته‌ای که طی سال‌ها در برجام، اقتصاد کشورمان را درگیر کرده، امید به گشایش این گره‌های کور دارند، اما غربی‌ها با تردیدهایی پای در میدان وین می‌گذارند و چندان بینش روشنی نسبت به این دیدار ندارند. از جمله آنچه ابرهای بدگمانی غربی‌ها را تیره‌تر کرده بازگشت با دست خالی مدیرکل آژانس هسته‌ای از ایران به صحنه دیدار وین است که نتوانسته به یک مرکز آزمایشگاهی در کرج راه یابد و ناظرانی بر این نکته اشاره دارند که ممانعت از حضور مدیرکل آژانس در این مرکز آن هم در آستانه برگزاری کنفرانس وین، سبب بدگمانی بیشتر غربی‌ها نسبت به انجام فعالیت‌های خاص در پشت درهای بسته آزمایشگاه زیرزمینی در کرج شده است به ویژه اینکه لکه‌ای جزئی و مشکوک، بدگمانی‌ها را هم در آستانه‌ گشایش کنفرانس وین در ذهن غربی‌ها شدت بخشیده است.

نکته دیگری هم که برخی کارشناسان به آن اشاره دارند واسطه قرار دادن اروپایی‌ها در کنفرانس وین بین ایران و آمریکاست که این واسطه‌گری می‌تواند بر روند حل مشکلات موجود بین آمریکا و جمهوری اسلامی ایران خدشه‌های غیرقابل انتظاری پدید آورد، مخصوصا یکی دو کشور از جمله آلمان پیش از این، نظرگاه‌های بدبینانه‌ای را به دیدگاه جمهوری اسلامی در حل مشکلات برجام با آمریکا مطرح کرده‌اند.

در این میان بسیاری از کارشناسان جملگی تاکید داشتند موثرترین شیوه برای حل بحران برجام این بود که مردان سیاسی و کارشناسان ایرانی از ابتدا به‌طور مستقیم و دور یک میز می‌نشستند و با طرح مشکلات پیش ‌رو در مورد برجام به راه‌حل صحیحی می‌رسیدند که یقینا مصالح مورد نظر کشورمان هم تامین می‌شد. هر چند مدنظر گروه مردان جمهوری اسلامی در کنفرانس وین همین بوده است.

در این مورد باید به صلح حدیبیه اشاره کرد که محمد رسول‌الله (ص) پیامبرمان برای گره‌گشایی مشکلی، دستور داد نمایندگان اسلام با کفار قریش دیداری تاریخ‌ساز انجام دهند.

پیامبر اسلام، عثمان بن‌عفان را به مکه فرستاد تا نماینده ایشان در مکه شود و پیام حضرت محمد (ص) را به سران قریش برساند.

در ادامه این ماموریت کفار قریش از پیامبر اسلام خواستند پیمان‌نامه صلحی را با آنها امضا کند تا براساس آن حضرت محمد(ص) و گروه مسلمانان اجازه داشته باشند به مکه سفر کنند و قریش مانع آنها نشوند. کفار در این پیمان‌نامه صلح با پیامبر اسلام عنوان بسم‌الله الرحمن الرحیم را قید نکرده بودند و از حضرت محمد(ص) به عنوان پیامبر اسلام یاد نشده بود هر چند پیروان اسلام در این مورد لب به اعتراض گشوده بودند و اهانت به پیامبر می‌دانستند اما حضرت محمد(ص) برای نیل به هدف اصلی و پیروزی مسلمانان حاضر به این پیمان صلح با کفار شد.

* روزنامه‌نگار پیشکسوت

اخبار برگزیدهیادداشت
شناسه : 232399
لینک کوتاه :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا