آمریکا از تهدید تا حمله نظامی

جهان صنعت نیوز| مهدی مطهرنیا-  جامعه بین‌الملل متشکل از ۲۰۰ کشور است که این مجموعه از نظر تناسب بیرونی و نسبت درونی دارای تعادل نیستند. به عبارت دیگر هر کدام از آنها به صورت انفرادی در تقابل با آمریکا از قدرت برخوردار نیستند و از اینکه بخواهند با یکدیگر در برابر آمریکا وحدت عملیاتی داشته باشند، فاقد اراده و مبانی وحدت و یگانگی هستند، از این‌رو جامعه بین‌الملل بیشتر یک جامعه گسیخته با عدم درهم‌تنیدگی معنادار و عمیق است، بنابراین روی مفهوم جامعه بین‌الملل نمی‌توان حساب زیادی باز کرد.
از سوی دیگر وقتی می‌گوییم ایالات متحده آمریکا خواهان آن است که زمینه‌های برخورد با ایران را فراهم کند اگرچه جان بولتون می‌گوید آمریکا قصد رودررویی با ایران را ندارد، اما اساسا زمانی که ناو لینکلن به طرف منطقه‌ای حرکت می‌کند، ایالات متحده آمریکا آمادگی خود را برای ورود به جنگ نشان می‌دهد، به بیان دیگر آمریکایی‌ها دیگر به تهدید یا حمله نظامی اکتفا نمی‌کنند. دکترین عملیاتی آمریکا در ارتباط با مسائل نظامی در وضعیت کنونی سه گام دارد؛ گام اول تهدید حمله نظامی، دوم نمایش حمله نظامی و گام سوم خود حمله نظامی.
در دهه‌های گذشته این روند شامل دو گام می‌شد، تهدید و حمله نظامی، اما اکنون با توجه به سیگنال‌های موجود، آمریکا گامی میانی به نام نمایش حمله نظامی را اضافه کرده و نمایش حمله نظامی نشان‌دهنده آن است که ایالات متحده برای ورود به یک جنگ دیگر آمادگی خود را به نمایش می‌گذارد، حال اگر با این نمایش بتواند به حداکثر حداقل‌های خود دست یابد یا حداقل حداکثرهای خود را مورد توجه قرار دهد، به حمله نظامی دست نخواهد یازید و تلاش خواهد کرد که در مرحله‌های بعدی با افزایش اعمال فشار، امتیازات بیشتری را از آن خود کند.
از این رو آنچه بولتون می‌گوید واقعیت دارد و نمی‌توان این حقیقت را کتمان کرد اما ظاهرا آمریکا قصد حمله نظامی به ایران را دارد و این نشان آشکار از جدی بودن آمریکاست. باید به عنوان یک گزاره دوبخشی به این موضوع توجه کرد، بدین معنا که ایالات متحده که با نمایش قدرت نظامی یک تهدید جدی برای ایران محسوب می‌شود و قصد ملتهب کردن منطقه را داشته و در این صورت روابط ایران و آمریکا بیش از پیش به تیرگی می‌گراید.
از طرفی وضعیت موجود نشان‌دهنده یک تغییر راهبردی است و پتانسیل اتخاذ چنین تغییری بر عهده رهبری است، و ایران در این صورت باید مقاومت خود را بالا ببرد.
قدرت‌های منطقه‌ای در خاورمیانه نظیر امارات، بحرین و عربستان که رابطه خوبی هم با ایران ندارند، نمی‌توانند به تنهایی تهدیدی برای ایران به حساب آیند، در واقع آنها قدرت‌های درجه دو و سه هستند که در باد قدرت آمریکا خوابیده‌اند و به جلو حرکت می‌کنند، در واقع هدایتگر و قدرت اصلی، آمریکاست. بحرین، امارات و حتی عربستان برای خود استقلال عملیاتی ندارند، اگرچه دارای استقلال نسبی هستند، اما پیوستگی و وابستگی‌های نزدیک به آمریکا در آنها به خوبی مشهود است و آنها به تنهایی اراده‌ای از خود ندارند.
کارشناس مسائل بین‌الملل