تک‌صدایی در انتخابات و کاهش مشروعیت
محمدتقی فاضل‌میبدی * مجلس یازدهم در مصوبات اخیر خود در اصلاح قانون انتخابات ریاست‌جمهوری، روی مواردی دست گذاشته که می‌تواند به خودی خود محدود‌کننده خواست و اراده مردم در انتخابات باشد؛ مواردی مثل تعیین مصداق مدیر و مدبر بودن کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا حتی ارائه برنامه آنها به شورای نگهبان برای بررسی قبل از ثبت‌نام رسمی.
این کارها محدود کردن بیش از پیش اختیارات مردم برای انتخاب ریاست‌جمهوری است که البته دفعه اول هم نبوده و نیست. متاسفانه چند دوره است که این محدودیت‌ها اعمال می‌شود و با ردصلاحیت گسترده نامزدهای یک سلیقه سیاسی دیگر، عرصه را برای حضور مردم در انتخابات و انتخاب نامزد مورد نظرشان تنگ کرده‌اند. در ادامه این محدودیت‌سازی، آنها به دنبال قانونی کردن این موضوع هستند و از آنجا که مجلس یازدهم همان مجلس یکدست مد نظر شورای نگهبان است، همه مصوبات قانونی که نیاز دارد را در این مجلس تصویب می‌کند.
آنها با اصلاح قانون انتخابات طبق نظر خود اختیاراتی را به شورای نگهبان می‌دهند که صرفا افرادی که مد نظرشان هستند، بتوانند در انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کنند یعنی افرادی بتوانند از نظر قانونی تایید شوند که از قبل مورد تایید شورای نگهبان بوده باشند.
بنابراین عرصه را بر مردم تنگ کردن اتفاق جدیدی نیست ولی این بار می‌خواهند این اقدام را به واسطه قانون انجام دهند و حق انتخاب را از مردم بگیرند و آن چیزی را رقم بزنند که خودشان می‌خواهند. این موضوع هم از روزی تشدید شد که شورای نگهبان افرادی مثل آقایان هاشمی‌رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی و حسن خمینی را رد صلاحیت و صلاحیت افراد خاصی را برای انتخابات تایید کرد و نشان داد که می‌خواهند عرصه را بر مردم روز‌به‌روز تنگ‌تر کند. حالا که مجلس یازدهم به صورت یکدست در اختیارشان است، می‌خواهند این اقدام را قانونی کنند و دولتی یکدست با مجلس و قوه قضاییه داشته باشند.
متاسفانه مجلس یازدهم خیلی از جهش‌هایی که تاکنون داشته، رادیکال و تند بوده و مصوباتی که در این مدت چند ماهه داشته، به هیچ‌وجه به نفع ملت نبوده است. از همان قانون راهبردی خروج از برجام گرفته تا الزام دولت برای محو اسراییل، مصوباتی هستند که معلوم نیست چه تبعاتی برای آینده کشور داشته باشند. فراموش نکرده‌ایم که نمایندگان مجلس یازدهم با شعار رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم وارد بهارستان شدند و قرار بود در کنار دولت، مشکلات مردم را حل کنند. ولی از روزی که مشغول کار شده‌اند نه‌تنها هیچ همراهی‌ای با دولت نداشته‌اند بلکه هیچ مشکلی هم از مردم حل نکرده‌اند و صرفا دنبال مصوبات خاص و حواشی بوده‌اند.
اگر این مجلس بخواهد موضوع انتخابات را هم همان‌طور که در پیش گرفته محدود کند، کشور یک‌کاسه و یکصدا خواهد شد و برای صلاح و مصلحت مملکت فقط باید به خدا امید بست چرا که اگر از یک جامعه صداهای مختلف و سلیقه‌های متنوع سیاسی گرفته شود و تنها یک صدا و سلیقه شنیده شود، آن جامعه به رستگاری و پیروزی نمی‌رسد.
جمهوری اسلامی ایران مشکلات زیادی در سیاست خارجی چه منطقه‌ای و چه غیرمنطقه‌ای دارد و فشار بر ما زیاد است. معلوم نیست بایدن هم با ما به سادگی مذاکره کند و تحریم‌ها را بردارد. ممکن است آمریکا برای رفع تحریم‌ها شروطی تعیین کند که به صلاح ما نباشد. پس بهتر است درباره انتخابات رفتار معقول و منطقی داشته باشیم و دست و اختیار مردم را هر روز به یک عنوان نبندیم.
پس تنها راه نجات کشور این است که مجلس و شورای نگهبان عرصه را باز کنند و دست مردم را برای انتخاب بازتر بگذارند. اجازه دهند سلیقه‌های مختلف سیاسی خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهند و صدای ملت شنیده شود و انتخابات پرشور برگزار شود. افراد مختلف خود را در معرض انتخاب قرار دهند تا مشروعیت نظام بیشتر شود. اگر فضای انتخاب مردم مثل انتخابات مجلس یازدهم محدود و تنگ‌تر شود، مردم کمی در انتخابات شرکت می‌کنند و با حداقل رای، یک نفر رییس جمهوری می‌شود ولی حضور حداقلی مردم پای صندوق‌های رای مشروعیت نظام را در دنیا زیر سوال می‌برد و این چیزی نیست که مورد قبول باشد.
* عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :
