آخرین هواپیماربایی قرن
به گزارش جهان صنعت نیوز: این هواپیماربایی پنجشنبه‌شب ۱۴ اسفند ۹۹ در پرواز شماره ۳۳۴ هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاده است.یک منبع آگاه در خصوص جزئیات این اتفاق می‌گوید: «شب گذشته در مسیر مشهد به اهواز در هواپیمای ایران‌ایر یکی از مسافران مدعی می‌شود که حامل بمب است.»
وی ادامه داد: «یک خانواده چهار نفره در این هواپیما با یکی از مهمانداران وارد تنش و بحث می‌شوند و با جدی‌تر شدن دعوا، مدعی می‌شوند که حامل بمب هستند و هواپیما بمب‌گذاری شده است.»
به گفته این مقام آگاه مهماندار به خلبان اطلاع می‌دهد و خلبان فورا در فرودگاه اصفهان فرود می‌آید.وی ادامه داد: «البته هیچ بمبی در کار نبوده و این افراد به دور کمر خود چوب بسته بودند.»
در متن اطلاعیه‌ای که این ارگان در روز جمعه ۱۵ اسفند ۹۹ منتشر کرد، آمده است: «به آگاهی ملت شریف و قهرمان ایران اسلامی می‌رساند که با الطاف و عنایات الهی، توطئه ربایش یک فروند هواپیما فوکر ۱۰۰ متعلق به شرکت هواپیمایی ایران‌ایر که پنجشنبه شب با پرواز شماره ۳۳۴ ساعت ۲۲ و ۱۰ دقیقه با تاخیر از فرودگاه اهواز به سمت مشهد مقدس به پرواز درآمده بود، با هوشیاری پاسداران یگان امنیت پرواز سپاه و با فرود اضطراری هواپیما در فرودگاه اصفهان و دستگیری عامل آن خنثی شد.»
در ادامه اطلاعیه سپاه حفاظت هوایی آمده است: «بر اساس اظهارات اولیه، عامل این توطئه قصد داشته است هواپیما را پس از ربایش در فرودگاه یکی از کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس به زمین بنشاند. البته مسافران هواپیما در سلامتی کامل با پرواز جایگزین به سمت مقصد حرکت کردند.»
پدیده هواپیماربایی از دیرباز در جهان به عنوان یک هدف برای ربایندگان جهت رسیدن به خواسته‌های سیاسی، اجتماعی، اهداف تلافی‌جویانه و شخصی بوده است که توسط یک فرد یا یک گروه صورت می‌پذیرد.
ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و به دفعات مورد هواپیماربایی قرار گرفته است. قبل از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، سه هواپیماربایی در ایران انجام شد که هر سه مورد در سال ۱۳۴۹ با اهداف سیاسی صورت گرفت. بعد از انقلاب ۵۷ نیز در ایران به دفعات هواپیماربایی اتفاق افتاد که فقط ۱۵ مورد آن در خلال جنگ تحمیلی ایران و عراق حادث شد. همچنین شش مورد هواپیماربایی در جهان به مقصد کشور ایران انجام شده که ربایندگان با انتقال هواپیمای دیگر کشورها به ایران، در پی دستیابی به اهداف خود بودند. آخرین هواپیماربایی در ایران به حدود ۲۰ سال پیش برمی‌گردد. این حادثه در آبان‌ماه ۷۹ و طی پرواز شماره ۱۴۹۳ اهواز- بندرعباس رخ داد.
در ادامه به مرور برخی از مهم‌ترین هواپیماربایی‌هایی که پس از انقلاب اسلامی صورت گرفته، می‌پردازیم.
تیر ۱۳۶۲ – اولین هواپیماربایی بعد از انقلاب
در این هواپیماربایی بوئینگ ۷۴۷ با ۳۹۰ سرنشین در تاریخ پانزدهم تیرماه ۶۲ که در مسیر شیراز به تهران در حال پرواز بود توسط شش تبعه ایرانی از هواداران سازمان مجاهدین خلق با استفاده از اسلحه و مواد منفجره اقدام به ربودن هواپیما کردند. پس از آن ابتدا هواپیما را به کویت برده و از مقامات کویتی درخواست سوخت، آب و غذای مورد نیاز را کردند. علی شمس‌اردکانی سفیر وقت ایران در کویت درخواست گفت‌وگو و جلوگیری از پرواز هواپیما را به مقامات کویتی ارائه کرد. اما این تلاش‌ها بی‌نتیجه ماند و مقامات کویتی مستقیما وارد گفت‌وگو با هواپیماربایان شدند. در نهایت در ازای آزاد کردن ۱۸۶ نفر از مسافران، سوخت مورد نیاز در اختیار هواپیماربایان قرار گرفت. پس از خروج هواپیما از کویت، ربایندگان خواستار انتقال هواپیما به بغداد شدند اما خدمه هواپیما آنها را متقاعد کردند که به پاریس بروند. سرانجام هواپیما در فرودگاه اورلی پاریس فرود آمد.
در پایان، این پرونده با اعطای پناهندگی به ربایندگان و تسلیم شدن آنان خاتمه یافت و هواپیما و مسافران، پس از سه روز به ایران بازگشتند. ربایندگان هر یک به سه سال زندان از سوی دادگاه کشور فرانسه محکوم شدند. این ماجرا شروع یک رشته هواپیماربایی در خطوط هوایی ایران بود.
تیر ۱۳۶۳- پناهندگی به عراق
هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ با ۱۲۵ سرنشین در تاریخ پنجم تیر ماه ۶۳ در مسیر تهران به بوشهر در حال پرواز بود که توسط دو نفر ربوده و به قطر برده شد. مسافران در قطر آزاد شده و هواپیما به همراه سه خدمه پرواز و ربایندگان به سمت قاهره به پرواز درآمد. فرودگاه قاهره ابتدا اجازه فرود را صادر نکرد اما به دلیل نداشتن سوخت کافی به ناچار هواپیما در قاهره به زمین نشست. پس از گذراندن یک شب و سوخت‌گیری در فرودگاه مصر ربایندگان خلبان را مجبور کردند هواپیما را به سمت بغداد به پرواز درآورد. ربایندگان در بغداد تسلیم و پناهندگی سیاسی گرفتند.
شهریور ۱۳۶۳- برگشت هواپیما بعد از ۶ سال
این بار هواپیمای ایرباس ۳۰۰ با ۱۹۵ سرنشین در تاریخ ششم شهریور ۶۳ در حال بازگشت از دوبی به مقصد شیراز و سپس تهران بود. ساعات اولیه صبح در شیراز و پس از سوار شدن مسافران، هواپیما در حال حرکت به سمت تهران بود که پسر و دختر جوانی با ادعای داشتن مواد منفجره که در کیف دوربین جاسازی شده بود، خلبان را مجبور می‌کنند که مسیر پرواز را به سمت کشور کویت تغییر دهد. فرودگاه کویت اجازه فرود را صادر نکرد و هواپیما در حال اوج‌گیری دوباره بود که دو فروند میگ عراقی، هواپیما را به پایگاه متعلق به نیروی هوایی دولت بعث عراق هدایت کردند. مسافرین و خدمه با دو فروند بوئینگ ۷۲۷ که از قبل در آن پایگاه مستقر بود به بغداد منتقل و در هتل الرشید بغداد که مخصوص اقامت نیروهای امنیتی عراق بود مستقر شدند. دولت عراق با اجرای تورهای سیاحتی و زیارتی برای مسافرین و کادر پرواز از آنها برای تبلیغات سیاسی خود استفاده کردند. گروگان‌ها بعد از چند روز با یک هواپیمای صلیب سرخ جهانی به تهران بازگردانده شدند. این هواپیما بعد از پایان جنگ ایران و عراق در شهریور ۱۳۶۹ به ایران بازگردانده شد.
شهریور ۱۳۶۳- توطئه نافرجام
تنها دو هفته بعد از هواپیماربایی قبلی و در تاریخ بیست و یکم شهریور ۶۳، این بار باز هم هواپیمای ایرباس ۳۰۰ که تهران را به مقصد شیراز ترک کرده بود توسط چهار نفر که در اعترافات بعدی مشخص شد از هواداران سازمان مجاهدین خلق هستند، ربوده شد. اما این بار با درایت ماموران امنیتی پرواز طی درگیری و پس از مجروح کردن دو رباینده این توطئه خنثی شده و ربایندگان دستگیر و پس از فرود هواپیما در اصفهان تحویل مقامات امنیتی شدند.
آبان ۱۳۷۹- پرواز شماره ۱۴۹۳ اهواز- بندرعباس
هواپیماربایی‌های دیگری در طول دهه‌های ۶۰ و ۷۰ در تاریخ ناوبری هوایی ایران با اهداف مختلفی انجام گرفت تا اینکه در آبان‌ماه ۷۹، هواپیمای یاکولِو با ۴۶ سرنشین که در مسیر اهواز به بندرعباس در حال پرواز بود توسط سه رباینده مورد ربایش قرار گرفت. ربایندگان این پرواز که خواستار پرواز به آمریکا بودند، با مامورین امنیت پرواز درگیر شدند. طی این درگیری یکی از مامورین امنیت پرواز، پنج مسافر و یک خدمه پرواز مجروح شدند. سرانجام ربایندگان دستگیر و هواپیما در فرودگاه بندرعباس به زمین نشست. ربایندگان به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه به اعدام و حبس ابد محکوم شدند. اما در سال ۸۶، وکیل متهمان با عنوان اینکه هواپیماربایی جنبه سیاسی نداشته و پس از بررسی پرونده متهمان در کمیسیون عفو و بخشودگی قوه قضاییه، محکومیت یکی از ربایندگان به ۲۰ سال زندان و حکم دو رباینده دیگر از حبس ابد به ۱۵ سال زندان کاهش یافت.
این مورد آخرین پرونده هواپیماربایی در تاریخ هوانوردی ایران تا پنجشنبه گذشته بود.
حال باید منتظر ارائه توضیحات و جزئیات کامل‌تری از سوی سپاه حفاظت هواپیمایی در ارتباط با انگیزه‌ها، اهداف و چند و چون آخرین هواپیماربایی قرن ماند.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :
